Marcus Ericsson, ilk Music City Grand Prix'sinde beklenmedik bir zafere ulaştı. Ericsson, yarışın ilk bölümlerinde Sebastien Bourdais'le kaza yapmasına ve pitten geçme cezası almasına rağmen Nashville'deki yarışı kazanmayı başardı.
Tümsekli ve dar cadde pisti, pilotları hata yapmaya zorladı ve bu da yarış içerisinde birçok kez sarı bayrakların çıkmasına neden oldu. Yarış iki kez kırmızı bayraklarla durduruldu.
Yarışa pole pozisyonundan başlayan Colton Herta, yarışın ilk 30 turunu lideri götürdü. 31. turda Rinus VeeKay'in kazası nedeniyle 4 ve 5. virajlardan oluşan şikanda çıkan sarı bayraklar, Herta'yı ilk pit stopunu yapmaya zorladı.
Yarışın orta bölümünde sıklıkla çıkan sarı bayraklar ve kırmızı bayrakların ardından, diğer pilotların da pite girmesiyle Herta liderliğini geri almayı başardı.
Ancak Pato O'Ward'ın Alex Rossi'ye yaptığı atak kazayla sonuçlanınca yeniden sarı bayraklar çıktı ve Herta bir kez daha pite girerek, pist üst pozisyonunu kaybetmek zorunda kaldı.
54. turda yarış yeniden başladı ve Herta iki sıra kazanmayı başardı ancak köprüde spin atan Cody Ware, aracını devam ettiremedi ve yeniden sarı bayraklar çıktı. Bu, Herta'nın yükselişini yine durdurmuş oldu.
Ancak Herta'nın dar virajlarda iyi çalışan araç ayarları işe yaradı ve Herta, önündeki araçlardan sıyrılmayı başardı. Ryan Hunter-Reay ve James Hinchcliffe'i geçmeyi başaran Herta, ilk virajdaki iyi zamanlanmış atağıyla Scott Dixon'ı da geçmeyi başardı.
Herta'nın yükselişi, Ericsson'un arkasına geldiğinde durdu çünkü İsveçli pilot, Kore Savaşı Gazileri Anıt Köprüsü'nde daha hızlıydı ve Herta'yı arkasında tutmayı başardı.
Ericsson, yarışın ilk bölümünde pitten geçme cezasını çekmişti. Yarışın erken bölümlerinde, pistin temizlenmesinin ardından yarış yeniden başlamadan önce Ericsson, Bourdais'nin aracının arkasına çarptı ve havaya uçtu. Ericcson, temasın ardından ön kanadını kırarken; arka kanadı kırılan Bourdais, yarış dışı kaldı.
Ancak yarış içinde çokça kez çıkan sarı bayraklar, Ericsson'a geri gelme fırsatını tanıdı. Ericsson, Herta'ya en zorlu meydan okumayı sunan kişi oldu.
Herta, ilk virajda bir atak yapmayı denedi ancak blokaj yaptı ve Ericsson'a zaman kaybetti. Yarışın son bölümlerinde Ericsson'un yakıtının azaldığı belirtilince ise Herta, arayı yeniden kapadı.
Bitime 6 tur kala ise Herta, ilk virajda duvara çarptı ve ikinci kez kırmızı bayrakların çıkmasına neden oldu. Bu kaza Herta'nın bütün hafta sonu, ortaya koyduğu hatasız performansını alıp götürmüş oldu.
Kırmızı bayrakların ardından 2 tur daha yarışıldı. Ericsson, yarış yeniden başladığında ön tarafta hemen arayı açtı ve takım arkadaşı Dixon'ın önünde bu sezonki ikinci zaferine ulaştı. Dixon ise ikinci oldu. Böylelikle Chip Ganassi, duble yapmış oldu.
Yarışın 3. startındaki zincirleme kazada takılı kalan Hinchcliffe, son turda Hunter-Reay'i arkasında tutarak 3. olmayı başardı.
Zincirleme kazanın nedeni ise Will Power'ın geçiş denemesiydi. Power'ın takım arkadaşı Simon Pagenaud, bu geçiş denemesinin ardından aracının kontrolünü kaybetti. Pagenaud'un aracı duvara bakıyor ve pisti engelliyordu. Bu da birçok aracın aniden durmasına neden oldu.
Yarışın ilk kırmızı bayrakları da bu olay yüzünden çıkmıştı. Kırmızı bayrakların çıkması, bu kazadan hemen önceki sarı bayrak periyodunda pite girenler için kötü oldu. Sarı bayraklar altında pite girerek, kırmızı bayrakların çıkmasından dolayı pozisyon kaybedenlerin arasında şampiyonluk mücadelesi veren Alex Palou da vardı.
Graham Rahal, Ed Jones'un önünde 5. oldu. Jones, son 2 turda Felix Rosenqvist'i geçerek 6. sıraya yükseldi.
Bu yılın Indianapolis 500 galibi Helio Castroneves, Meyer Shank Racing koltuğuna geri döndü ve yarışı 9. sırada tamamladı. Joses Newgarden ise ilk 10'u tamamladı.
Yarış sonucu:
1 | Marcus Ericsson | Chip Ganassi Racing | 80 | 2:18'49.830 | |
2 | Scott Dixon | Chip Ganassi Racing | 80 | 2:18'51.390 | 1.559 |
3 | James Hinchcliffe | Andretti Autosport | 80 | 2:18'52.222 | 2.391 |
4 | Ryan Hunter-Reay | Andretti Autosport | 80 | 2:18'52.632 | 2.801 |
5 | Graham Rahal | Rahal Letterman Lanigan Racing | 80 | 2:18'53.913 | 4.083 |
6 | Ed Jones | Dale Coyne Racing | 80 | 2:18'54.602 | 4.771 |
7 | Alex Palou | Chip Ganassi Racing | 80 | 2:18'55.363 | 5.533 |
8 | Felix Rosenqvist | Schmidt Peterson Motorsports | 80 | 2:18'55.797 | 5.966 |
9 | Helio Castroneves | Michael Shank Racing | 80 | 2:18'56.617 | 6.787 |
10 | Josef Newgarden | Team Penske | 80 | 2:18'57.359 | 7.528 |
11 | Santino Ferrucci | Rahal Letterman Lanigan Racing | 80 | 2:18'58.323 | 8.492 |
12 | Conor Daly | Ed Carpenter Racing | 80 | 2:18'58.662 | 8.832 |
13 | Patricio O'Ward | Schmidt Peterson Motorsports | 80 | 2:18'58.951 | 9.120 |
14 | Will Power | Team Penske | 80 | 2:18'59.426 | 9.595 |
15 | Jack Harvey | Michael Shank Racing | 80 | 2:19'00.922 | 11.091 |
16 | Romain Grosjean | Dale Coyne Racing | 80 | 2:19'02.106 | 12.276 |
17 | Alexander Rossi | Andretti Autosport | 80 | 2:19'06.360 | 16.529 |
18 | Max Chilton | Carlin | 80 | 2:19'14.675 | 24.845 |
19 | Colton Herta | Andretti Autosport | 74 | 2:07'52.702 | 6 Laps |
20 | Cody Ware | Dale Coyne Racing | 70 | 2:05'44.911 | 10 Laps |
21 | Simon Pagenaud | Team Penske | 68 | 2:04'39.584 | 12 Laps |
22 | Scott McLaughlin | Team Penske | 67 | 2:19'05.561 | 13 Laps |
23 | Dalton Kellett | A.J. Foyt Enterprises | 37 | 1:12'25.465 | 43 Laps |
24 | Rinus van Kalmthout | Ed Carpenter Racing | 24 | 1:27'27.277 | 56 Laps |
25 | Takuma Sato | Rahal Letterman Lanigan Racing | 19 | 38'26.281 | 61 Laps |
26 | Jimmie Johnson | Chip Ganassi Racing | 18 | 31'48.660 | 62 Laps |
27 | Sébastien Bourdais | A.J. Foyt Enterprises | 5 | 20'39.231 | 75 Laps |
tr.motorsport.com